Geguritan

Memuji Marang Gusti

Rikolo suryo wes sakjejeking mustoko,

Panaz tumibo marang bumi,

Gerah kroso maring rogo,

Nanging amung pandungo syukur ingkang saged kulo aturi marang Gusti Kang Moho Kuoso ,

Amargo tekan dinten niki kulo tesih di paringi umur dowo..

Roso Loro Sak Jroning Ati

Roso loro sak jeroning ati iki,
Naliko kelingan sliramu,
Tansah mesem lambe iki naliko kelingan eseme sliramu,
Ati iki ora biso ngapusi,
Mung sliramu engkang tak anti",
Mung sliramu engkang tak kangeni..
Duuuh widadariku maburo mbalek menclok ning atiku..
Obatono ati ingkang cacat iki..

Kangen Kampung

Sawijining dino wayah sore,

Tuyo tumibo marang bumi,

Tansah anyez rogo iki naliko keno semilire angin udan,

Ayem tentrem rasaning ati,

Banjur kelingan lan kangen kahanan ing ndeso.

Sing Tak Kangeni

Pating kricik suwara gerimis..

Banyu tumiba marang bumi nalika wanci bengi..

Ngrasakno ati iki koyo diiris..

Nalika Eling marang sing tak kangeni..

Adem rasaning raga iki..

Nalika kena semribiting angin ..

Senajan adoh panggonanmu saiki..

Nanging pikiran iki tetep Eling


Klaras Kang Keno Angin

Kemrisik suarane klaras kang keno angin..
Katon mobat mabit kanthi serasi.
Banjur pikiran iki tansah ngeling eling.
Sawijining wewadon kang setia ning ati..

Lamunan
Adem ayem ati ku
Nyawang langit kang biru.
Katon ketoro nang awang awang.
Maniz eseme sliramu sayang..

Lagi Asyik asyike nyawang .
Teko konco sing ra di undang..
mbuyarke impen-impenan..
Ealadalah Jebul nembe iki mung lamunan..

PETENGING WENGI

sumribit angin ngelus langit sore
manuk sriti bali ing pucuking cemara
nganti tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang katon pasuryanmu

gawe tambah kekesing angin sore
tumlawung rasa kang ngulandara
wengi bakal tumeka maneh
bareng karo wewayanganmu
kang bakal ngebaki impen petenging wengi

lumaku turut petenging lurung
bakal gawang-gawang campur mega-mega
apa kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ? ***

PEPADANG BAKAL TUMEKA

angrantu sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan
mecaki lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun
bumi kang kapidak kebak sinengker
anggawa ganda bacin
manuk manuk dhandhang kekitrang wayah sore
peteng kang gemuleng ing angganing manungsa

wus sinerat ana ing kitab duk ing uni
pepadang bakal tumeka anggawa kabar bebungah
kanggo kita sami jalma manungsa
kang bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun
amadhangi sakendhenging jagat raya
mara gage kita sami tumenga ing angkasa
mangayubagya rawuhipun sang pepadhang
kanthi mesu raga nutup babahan nawa sanga
mangestu nampi pepadhang .....

WAYAH ESUK PEDUT ANGENDANU

rong puluh tahun kepungkur aku lan sliramu nate mlaku ana dalan kene
saklawase ora nate ketemu
saliramu lan saliraku wus beda ora kaya biyen nalika isih tak kanthi
gandaning wengi mau isih sumrebak ngebaki pedut wayah esuk

wus aja mbok tangisi lakon kang wus kapungkur
wus pirang wayah ketiga tak lakoni nganti rambut warna ireng lan putih
ing dalan iki rong puluh tahun kepungkur
ana cerita rinajut endah

dik, kala kala sliramu isih dadi impenku
pirsanana ana nduwur kae
ana teja manther ing sela-selaning gegodongan
lan lintang panjer wengi sing isih kari sakmenir gedhene

saiki aku lan sliramu linambaran rasa kangen
simpenen kangenmu ana impen ***

 NYAWANG PUCUKING GUNUNG SUMBING

sawah lan pategalan bawera
lumaku saktengahing kunang-kunang
kumelip nggawa wisik saka pucuking gunung sumbing
tak goleki ngendi panggonanmu

bapa biyung kang wus tumeka ing kasedan jati
anakmu isih nyawang pucuking gunung sumbing
ana ing saktengahing sawah pategalan sing dadi pangeling

o, bapa lan biyung...
saiki panggonanmu ing pangayunaning pangeran
isih bisa nyawang ana ing panggonan iki
sawangen anakmu ***

KEKUDANGANKU

o, ngger sang ponang jabang bayi
bebarengan tangismu kang kejer sumusup ing wengi
sira wus lahir kanthi slamet
nyawang gumelaring jagat raya

yen sira nangis tak emban lan tak tembangake dandang gula lingsir wengi
kapurih sira bisa turu kanthi tentrem
yen sira mesem tak kudang tak liling

o, ngger sang ponang jabang bayi
tak gadang dadiya wong kang luhur bebudenmu ing tembe ***

kanggo: fabian moreno setiawan lan rubi dirgantara

UDAN WAYAH SORE

udan riwis-riwis nggawa angin gumanti
ora kaya nalika kang kawuri sing kebak pangarep-arep
dikaya ngapa lemah wus kebanjur teles

sesuk esuk yen sang surya wiwit sumunar
lan manuk kepodang colat-colot ana wit gedang
tak tunggu tekamu ing sak ngisore payung
tak kanthi lakumu tumeka ngendi

mbokmenawa sesuk sore wus ora udan riwis-riwis
marakake gawe kekesing ati
manuk kepodang wus mabur mangulon
nanging tetep tak tunggu tekamu ***

NALIKA SEPI ....

pasuryanmu sing bening
tumiba ing banyu mili turut pletheking surya
saya suwe tansaya adoh
ninggalake sepi

tan ana sabawa gumrisiking alang alang
aku mung bisa nyawang
pasuryanmu sing kagawa banyu mili turut kali
nganti datan katon kasaput pedut ***

SEDYAKU

Wis, Jeng...
Aku sumeleh
nyelehake pangarep-arepku
marang katresnan lan kawigatenmu sing semu
yen nyatane amung semene
cunthele lelakonku...

Pepenginku tansah sumandhing
lan nresnani sliramu
kudu dakprunggel
sing luwih wigati, Jeng
donga lan pengestumu wae
tansah mili kanggo aku

Wis, Jeng
aku pamit
becik njembarake pikir
nggayuh kabegjan
mring ati lan katresnan satuhu
tan ora binagi ing liyan
sempurna ing guritan siji...

RON GARING

Wengi sansaya atis

nalika aku sesingidan ing sajroning swara gamelan
kang digawa dening angin
prasasat tan kendhat
anggonku kulak warta adol prungu
ananging isih mamring
aku wis pingin cecaketan

obormu kang makantar-kantar

madhangi jangkah lan jagatku


ana ngendi papanmu

lelana tapa brata
tanpa pawarta tanpa swara
aku kadya ron garing
kumleyang kabur kanginan
ing jagat peteng lelimengan


krasa luwih abot
anggonku ngadhepi dina-dina ing ngarep
mlakuku ora mantep
kagubet ribet lan ruwet
adoh saka cahyamu
pedhut ing sakindering pandulu
panjenengan
guruku, sihku, oborku
kancanana sukmaku sinau bab katresnan sajroning ati.

TANPA MRIPAT

tansaya akeh manungsa
ajak-ajak dalan bener
tansaya luwih akeh manungsa
ngaurip kelangan angger-angger

donya wis kebak manungsa keblinger
amarga lali marang dalan swarga
amarga weruh rajabrana angiler
nganti lali numpuk bandha tan kira-kira

apa donya wis nyedhaki kiyamat
apa aku lan kowe tanpa mripat?




LAYANGAN


kayadene layangan ana ing tawang
awakku kagoyang-goyang
sing ditali benang nanging ati kebimbang

layangan iku pedhot
tiba ngleyang embuh nyang endi parane
aku ora ngerti atiku kaya pepes susahe

kayadene layangan kang pedhot
atiku sumedhot, ninggali benange kang ruwet
diudhari angel lan njlimet
ati lan pikirku ruwet




WULAN PASA

ing wulan pasa, wong-wong padha
sregep menyang mesjid taraweh
sabanjure akeh uga wong-wong kang weweh
kandhane wulan pasa iki wulan apik
gaweya laku sing becik

ing wulan pasa mono panggonane palagan
palaganing hawa nepsune dhewe-dhewe
wani perang ing palagan, artine
kudu wani mbuwang laku goroh
laku mbotoh

ing wulan pasa
aku lan kowe kudu cedhak
marang Gusti, lan tumindak
apik, kayata ngaji lan salat wengi




RIYAYA LEBARAN WIS TEKA


sawise pasa sesasi muput
riyaya lebaran tumeka, aku lan kowe padha
aweh apura-apuranta samubarang laku kang luput

manungsa pancen kebak lali
kowe kabeh kudu percaya
mula aja lali njaluka ngapura
marang tangga-teparomu kuwi
mumpung dinane dina suci
gampang lumebering ati
mesthi diyakini

kowe kabeh aja padha takon
apa panjalukmu iku bakal dingapura
percayaa marang Gusti
dene Gusti Allah wae paring ngapura
mosok manungsa ora gelem ngapura




ANGIN SUMILIR

angin sumilir ing kampungku
ana antarane godhong-godhong tebu
gemrisik adhuh isise, adhuh segere
dene srengenge abang mbranang
saka kulon katon nyenengake

angin sumilir ing kampungku sore iki
nggawa layangan mumbul dhuwur
kayadene nggawa angen-angenku
melu mumbul ing tawang
nggayuh lintang-lintang

angin sumilir ing kampungku sore iki
ngajak bocah-bocah ngundha layangan
dhuwure ngluwihi angen-angene
ngluwihi impene ing wengi
sabanjure



LAYANG SAKA IBU

kutha surabaya ndadekake kowe lali
marang kuthamu dhewe ngawi
sing saben malem setu legi
nanggap wayang ana pendhapa bupati

kowe mono bocah sing seneng
penekan ana wit-witan wetan omah
ngundhuh dhondhong utawa pelem
karo nembang ‘gajah-gajah’

kadhangkala mbokya muliha
cerita babagan rejeki sing tumpah-ruah
kanggo budhal menyang Mekkah

kutha surabaya ndadekake kowe lali
kayadene laline wong kang nepi
sabanjure, dina kuwi uga aku mulih
menyang kutha ngawi, mumpung
isih ana wektu. mumpung isih bisa mlayu

ibu aku mulih, mesthi ora gawa impenmu



KELANGAN TEMBANG KASMARAN

angin segara tansah nyuwara
kayadene tembang asmaradana
swarane endah ana talinganku
keprungu

nanging ana apa tembang kang endah
swarane kuwi sirna. ilang kaya dipangan
bethara kala

ana prau-prau nelayan
isih tetep setya tuhu nunggu wengi
ngenteni angine kang arep
nglakokake praune ana tengah segara
golek iwak, ngupaya upa
sadina-dinane

angin segara kaya tumeka maneh
tembang asmaradanane keprungu nyleneh
apa aku wis kelangan tembang kasmaran
merga sliramu ilang ana sisihan



MANUK BELUK


manuk beluk sing nyuwara wengi iku
swarane medeni bocah kang lagi
arep budhal turu
mbulan ana ing tawang kayadene melu
susah krungu swara iku
lintang-lintang ora metu
amarga swara beluk swara manuk

apa bener, swarga manuk beluk iku
ndadekake atiku uga melu kisruh?

wengi wis sepi nyenyet
ati lan pikirku mampet



PUNGKASANE TAUN IKI

swara-swara trompet
kang cemrowet ing malem taun baru
kayadene swara jerit, ndadekake
kupingku pengin dakjahit
amarga swarane kaya setan
mbrebegi talingan

pungkasane taun
apa ndadekake wong-wong terus lali
marang dina kang wis wengi

ana pungkasane taun iki
apa ora luwih becik
ana omah wae utawa ana mesjid
memuji marang Gusti
ndonga kanggo dina mburi




KUTHA SURABAYA

ana ing mangsa ketiga
apa sing daktulis babagan kutha surabaya
mung ana panas lan sumuk ing swasana
sadina-dina

dina-dina liwat
urip mung anane grusa-grusu
sarwa kesusu. panggonane urip
kayadene sempit. yen ora oleh
kasebut kajepit

wayah awan panase panas tenan
ana kene. ewadene wayah wengi
ora kalong panase. sumuk
akeh nyamuke

surabaya ing mangsa ketiga
apa sing dakimpekake
ora ana tumuse




SRENGENGE ESUK IKU

sumunare srengenge esuk iku
kayadene sumunare dina-dina liyane
katon abang mbranang ana wetan
nanging kok rasane rada seje
abange nengsemake
endah wernane

sumunare srengenge esuk iku
nggawa senenge atiku
amarga ibu ngasta roti
kanggo ulang taunku

ana latar njaba, kembang mlathi
lan anggrek, padha ndherek
gumuyu



MBULAN NDADARI


langit wengi iki sumilak
mbulan ndadari katon asri
lintang-lintang katon abyor
ora kepetung driji

mbulan ndadari katon asri
mlaku saka wetan nuju ngulon
madhangi jagad kang wis sepi
lumakune alon-alon

sapa sing nglakokake mbulan iku?
mbokmenawa mung Gusti
Kang Murbeng Dumadi, sing
kuwasa paring lakune
bulan ndadari




KEMBANG MLATHI

tronthong-tronthong bang-bang wetan
wis katon. wayah subuh wis tumeka
ana embun gumantung godhong. putih bening
hawane esuk isih atis. adhem tentrem

ing latar omah kembang mlathi mekar
ambu wangine sumebar. werna putihe
katon endah ana mataku

dakjupuk kembang mlathi
dakronce dawa dadi kalung
kanggo kalung ulang taune Ibuku
ing dina iki. aku percaya Ibu mesthi
katon ayune edi peni. aku percaya
Ibu mesthi bakal gumuyu



GURUKU

saben dina maringi piwulang marang aku
nerangake matematika, sejarah, basa jawa
lan basa indonesia. uga piwulang ilmu
liya-liyane

guruku uga maringi piwulang budi pekerti
nanging nyang apa akeh bocah sing percaya
marang televisi
samubarang sing ditirokake
koyok solahbawane robot-robot
sing marakake bocah goblok

dene sing diwulangake guru
bocah-bocah wis padha lali. apa malah
orang gelem nggugu




WANCI DALU

wengi wis sepi nglangut
ana swara manuk beluk
nambah mamringe wanci dalu
swara kenthong titire rondha keprungu
saka kadohan katon ngaluk-aluk

wanci dalu mbulan ndadari
katon asri nengsemake ati
kaya ayune kenya ana televisi
sing dadi penyanyi dekwingi

kanyata omahe kenya iku
mung tanggaku, prenahe ana mburi
omahku




NELAYAN

prau kang diombang-ambingake ombak segara
praune nelayan golek iwak, ngupaya upa
nglabuhi urip ing donya

lakune prau wis ora jejeg maneh, ombake banter
praune oling nanging ora nggoling

nelayan kuwi ora wedi
amarga angin lan ombak segara kuwi
wis dadi kancane saben dinane

uripe wis disumendhekake ana segara
urip lan pati ngono wis pinesthi
marang Gusti, kandhane
nelayan kuwi




PADHANG MBULAN


ana desaku canggu wengi iku
padhang mbulan madhangi pelataran
bocah-bocah padha dolanan ana latar
jamuran, dhelikan, lan gobaksodoran

bocah-bocah iku wis lali marang sinaune
lali marang film kartun ing televisi
sing saben dinane didelok karo ibune
uga nganti lali mangan lan ngombe

padhang mbulan ana desaku
katon endah lan asri, krana ana lintang-lintang
gumebyar abyor madhangi bocah
dolanan gobaksodor nganti wengi




UDAN RIWIS-RIWIS

udan riwis-riwis esuk iki
kayadene ngunci sikilku arep lumaku
lumaku njangkah ana pagaweyan lumrah

nanging nyang apa atiku bubrah
dene suku ora gelem lumaku
pagaweyan kantor ngambra-ambra
wis nunggu ora kuwawa

udan riwis-riwis kaya sarujuk
karo atiku. males mlaku
swarane udan riwis-riwis malah
kaya kandha manthuk-manthuk
tandha setuju



NDHUK ANAKKU WADON


ndhuk, anakku wadon sing ayu dhewe
dadi wong wadon iku kudu
suci uni, suci rupi, lan suci ati

amarga donya wis menehi tandha
akeh wong wadon lambene bengak-bengok
akeh wong wadon matane plerak-plerok
akeh wong wadon aten-atene bosok
lungguh methothok mlaku ora ndedelok
kabeh iku aja mbok tiru, anakku

ndhuk, anakku wadon, delengen ing tawang ika
mbulan ora werna abang mbranang
lintang-lintang ora gelem gumebyar
lan srengenge kaya ngece-ece

mula iku omonga sing apik
dandana sing resik
mlakuwa sing becik
ing ngalam donya
ndhuk, anakku wadon sing ayu dhewe
goleka dalan swarga liwat tetep madhep
lan manteb terus dhedhepe marang Gusti